Na het ontbijt stappen we in de bus naar Schiphol. Het is vandaag Koninginnendag. Dit is de dag die we eigenlijk niet op Schiphol willen zijn. Iedereen heeft nu vakantie en het zou best eens druk op Schiphol kunnen worden die dag. Aangekomen valt het alles mee.
We hebben het voordeel dat we gelijk door de douane kunnen lopen, onze koffers zijn immers al binnen. Het leuke is dat we nu een aantal vrienden tegen zullen komen.
De Roosjes ( Nico, Cindy en kids | Bas, Femke en Max | ) vertrekken deze ochtend naar Curacao. De Smedemannetjes ( Jaap, Miranda en kids | Marvin en Vivian | ) vertrekken ook naar Florida. Collega Fred en zijn gezin gaan vandaag ook richting Florida.
Na wat heen en weer te hebben ge-sms’t hebben we met de Roosjes en Smedemannetjes wat gedronken op Schiphol. Gelijk een groepsfoto gemaakt en vervolgens is ieder zijn weg gegaan. Collega Fred nog wel via sms ‘gesproken’ maar niet gezien.
Na de laatste controle via de bodyscan kunnen we boarden. De DL-9859 stond klaar voor vertrek en om 12:30 uur vertrekken we naar Minneapolis. De vlucht verloopt goed. Frank (10) en Daan (6) gedragen zich voorbeeldig.
Aankomst Minneapolis
Na aankomst in Minneapolis krijgen we direct bij het verlaten van het vliegtuig 4 stuks vouchers van $100,00 stuk. Geen idee of dit nu voor de 1,5 uur vertraging was? Eerlijk gezegd ook niet naar gevraagd. Nadat we langs de douane zijn moeten we onze koffers van de band pakken. Een stukje verder moeten deze weer op een band gezet worden en worden we ingecheckt voor de vlucht naar Orlando. Tegen de dame aan de balie vertellen we dat, door het cancelen van de vlucht een dag eerder, we de vlucht van gisteren gemist hebben.
“No problem” is het antwoord, jullie worden overgeboekt naar de vlucht DL-2544 van vanavond 19:25 uur.
Om 15:15 uur vertrekt er ook een vliegtuig naar Orlando, echter die kunnen wij nog wel halen maar onze koffers gaan dit vliegtuig niet op tijd bereiken.
De dame vertelt dat we aan de gate onze stoelen toegewezen zullen krijgen. So far so good…
Nadat we bij de gate G-16 zijn aangekomen hebben we eerst een Starbucks genuttigd. De jongens een ijsje.
Vervolgens wat zitten praten met mensen die ook de vlucht van gisteren gemist hebben.
Hier krijg ik het even warm. Er zijn mensen die al boardingpassen hebben en mensen die een voucher met de tekst ‘stand-by’ hebben. Wij hebben een voucher met de tekst ‘Confirmed’. Ik had liever al vier boardingpassen in mijn handen gehad. Omdat dit voor ons de eerste keer is dat we dit meemaken ben in nog maals naar een medewerkster van Delta gelopen en gevraagd of het zeker was dat we vanavond verzekerd waren van stoelen. ‘For Sure’ was het antwoord. Ik ben gerust gesteld. Het is namelijk de laatste vlucht naar Orlando die dag. De eerst volgende vlucht naar Orlando vertrekt pas morgen om 06:30 uur. We moeten er niet aan denken om met de kids een nachtje op het vliegveld door te brengen. In Amsterdam kregen we direct een hotel, hier in Minneapolis lijkt dat niet te gaan gebeuren, althans ik heb er nog niemand over gehoord.
Vertrek naar Orlando
Om 18:00 uur gaat de gate open, ik heb direct de ‘Confirmed’ vouchers afgegeven aan de grond stewardess. Het is een aardige dame en ze vraagt hoe oud de kinderen zijn. Zij gaat er voor zorgen dat we twee aan twee komen te zitten zodat de kids niet naast een vreemd iemand terecht komen. Na een half uurtje hebben we de boardingpassen.
De vlucht vertrekt zonder vertraging en verloopt vlekkeloos. Onderweg nog wat zitten te praten met degene naast me. De man heeft een tweede huis in Tampa en gaat daar regelmatig heen voor de rust.
Om 23:45 uur landen we op Orlando. Doordat we in Minneapolis de States al ingekomen zijn hoeven we hier niet meer door de douane. Das relaxed!
Eerst met de monorail en vervolgens nog een stukje lopen naar de band voor de koffers. Onderweg kom je langs het Hyatt Hotel. Gaaf gezicht, een hotel in het vliegveld. Hier ligt op dat moment Fred met zijn vrouw Shirley en zoontje Jeremy te slapen. Zij waren ’s avonds om ongeveer 20:00 uur al geland.
Huurauto ophalen
Nadat we zijn aangekomen bij de band is Simone met de jongens op de koffers blijven wachten. Ik ben alvast een vloertje gezakt naar Alamo. Zo ben ik de grote horde mensen voor. Er staan twee man voor me. Nadat ik de papieren heb ontvangen om de auto op te kunnen halen, komt Frank aanlopen. De koffers waren er. Nadat Simone en Daan er ook zijn, lopen we gezamenlijk naar de overkant van de weg en halen de huurauto op. Een mooie witte Dogde Avenger SXT!
Onze eigen tomtom geïnstalleerd en rijden maar.
We moeten naar het Home Center aan de Safari Trial in Kissimmee. Hier zit in een postbus, de enveloppe waar het adres van onze villa op staat.
Best grappig, we weten van te voren niet in welke villa we komen te zitten.
Via de tolweg 417 rijden we naar het Home Center. Het komt goed van pas dat Simone nog een portemonnee met losse $$ heeft meegenomen. Deze waren nog over van onze trip naar NY of Las Vegas. Een aantal maal moeten we $1.00 of $ 1.50 betalen. Het laatste tolpoortje, waar je de Celebration. Ave op draait, komen we toch nog 25 $ct. tekort… Sh#t, wat nu. Kunnen alleen gepast betalen en niemand in de omgeving te zien. We besluiten om te wachten tot er nog iemand aankomt die door de tolpoort moet. Tijdens het wachten doet Simone haar deur open en ziet op de grond 25 $ct. liggen! Bestaat toeval?? We kunnen weer verder.
Om 00:45 uur komen we aan bij het Home Center.
Daar ligt hij, de enveloppe!
Het adres van onze villa is in Indianpoint, hemelsbreed 500 meter van de villa vandaan waar we in 1999 verbleven.
Om 01:30 uur arriveren we bij de villa. De sleutel hangt in het sleutelkastje naast de voordeur. Het kastje is mbv een cijfercode te openen.
De eerste indruk is overweldigend. De villa is stukken groter dan we hebben geboekt. Vier slaapkamers, drie badkamers en een game-room in de garage!
In de hoek van de kamer ligt een internet modem op de grond. Check… en jawel, internet op de laptop van Simone.
Na wat te hebben gedronken en gesnoept zijn we gaan slapen.
