Daar gaan we, op naar huis. Het is alleen de toiletspullen nog meenemen naar de auto en we kunnen vertrekken. Om 03:15 uur rijden we weg. Tot februari zeggen we. Nog niet wetende dat deze vakantie niet door zal gaan.
Op de weg is het rustig en we tuffen lekker door. De jongens hebben gisteren nog flink doorgehaald en slapen al snel. Ook Simone vraagt of het erg is als zij haar ogen dicht doet. Mij maakt het niet uit zeg ik. Zo ligt iedereen te slapen en is het knap rustig in de auto. De grensovergang naar Duitsland bij Walserberg is ook rustig. Maar wat verwacht je ook op dit tijdstip. Na München begin ook ik slaap te krijgen. Mijn ogen gaan branden en steeds vaker moet ik geeuwen. Als het dan ook nog een beetje begint te regenen wordt het er niet beter op. Bij Raststätte Greding Ost stoppen we. Gooien de tank vol en ik besluit een power nap te doen. Dit heb ik echt nog nooit gehad. Was dan ook verbaast hoe je hier van op knapt. Denk dat we een half uurtje hebben stil gestaan waarna we weer verder zijn gaan rijden. Simone is hierna ook wakker gebleven. Als je een beetje blijft praten houdt dat je ook frisser.
Rond half negen stoppen we om te tanken. We zijn dan bij Tank & Rast Raststätte Weiskirchen Nord, iets voor Frankfurt. We nemen er een bak koffie bij en rijden maar weer. Iets voor de grens met NL neemt Simone het stuur over. Zo kan ik uitrusten. Rond 13:00 uur rijden we Hellevoet binnen en zijn we weer thuis.
Omdat we onderweg berichten hebben gekregen dat er van de groep Brabanders 17 van de 19 besmet waren met Covid besluiten we een zelftest te doen. Ook heeft Simone via Instagram een popup gekregen op een foto die gemaakt is in de Dampfkessel. Voila… 3 x bingo, alleen Daan test negatief. Klachten hebben we gelukkig niet. Het kan wel de vermoeidheid verklaren.
Een dag later zijn we voor een officiële Coronatest naar Middelharnis gereden. Het resultaat hiervan was hetzelfde.
Gelukkig hebben we er met zijn allen niks aan over gehouden en zijn we weer fit. 😀
Op naar de volgende wintersport!
