Ollee, daar gaat tie. Het eerste Oostenrijkse ontbijt is een feit. Gekookt eitje, verse ham, smeerworst, kwark, blauwe bessen… lekker hoor.
Ondertussen maak ik een verkennende vlucht met de drone.
Ergens rond half 10 stappen de skilift in, het skiën is weer begonnen. Wat een geluk hebben we toch dat we hier weer kunnen zijn. Het eerste stukje dat we skiën is van de Space-Jet-1 naar de Spacejet-2. Het is een heel kort stukje en net genoeg om het gevoel terug te krijgen. Het voelt gelijk vertrouwd. Hierna pakken we de Starjet-3 en staan boven aan de top in Flachau.
Dit seizoen is de nieuwe Flying Mozart voor het eerst open. Hier zijn we erg benieuwd naar, de oude was netjes vertaald, een niet zo fijne lift. Onhandig staan, bij drukte rare instap. Op de piste is het rustig. Het is genieten met een hoofdletter G. Aangekomen in het dal van Wagrain stappen we voor de eerste maal in de nieuwe Flying Mozart. Wat een verademing!! Een 10 persoons gondel die je binnen 10 minuten helemaal naar de top van de berg brengt. Hier worden we blij van.
Daarna is het tijd onze vertrouwde Rote-8er te skiën. Ook weer geweldig! Wat een rust op de piste. In het dal aangekomen drinken we en bakkie bij Wilderer Alm.
We skiën vervolgens tot de lunch aan de Flachau kant van de berg. Tussen de middag eten we bij Purzelbaum Alm.
Ergens rond 15:00 uur gaan we naar de Dampfkessel. Hier leert Daan zijn broer Jägerbomb / Flying Hirsch drinken. De tijd vliegt en voor we het weten is het zes uur.
’s Avonds eten we traditioneel bieftstuk. Normaal is dit de maaltijd die we op kerstavond eten maar door de Corona perikelen is het een paar dagen eerder. Niks erg! Het smaakt prima.
Bij thuiskomst in Moabauer staat er een leuke attentie voor ons op de tafel. Super aardig! Ook vanavond maken we het niet laat. De bedden hier liggen zo lekker dat geen straf is te gaan slapen. Raam open, de berglucht stroomt naar binnen en knorren maar….
